Taupo Day 4 togariro crossing

17 februari 2018 - Taupo, Nieuw-Zeeland

De wekker stond vandaag 4:30 omdat ik vandaag de tongariro crossing ga doen. Word 5:20 opgehaald. Heb ik even de tijd om mijn spullen in mijn tas te douwen, ontbijten, lunch maken en wassen. Rond 5:10 klaar voor vertrek in het pikke donker met een prachtigen sterrenhemel. Na dat alle passagiers opgehaald waren bleek er 1 plekje te weinig te zijn. Dus moest er een iemand over stappen van bus. Dus Bram overgestapt, kreeg extra polsbandje en had de beste plek in andere busje voor in naast de bestuurder! Ondertussen genoten van de prachtige zonsopgang. Ondertussen zag je ook de crossing al liggen! Rond 7 uur kwam de bus aan bij startpunt en ik was zeker niet de enigste die de crossing ging doen. De eerste 3 kwart a uurtje was klein beetje om hoog lopen maar goed te doen. Voordeel van zo vroeg dat de zon nog achter de berg was. Dus niet zo achterlijk warm! Daarna kwam het klimmen via houten trappen die ze gecreëerd hadden. Dat leiden dat je op groot vlak stuk kwam tussen de 2 vulkanen door. Aan het einde lag het eerste meer. Toen kwam de 2de beklimming naar het hoogste punt. Dit keer geen trapjes, maar tussen de stenen een weg wanen naar boven. Hier boven aan de top had jee heel mooi zicht op het 5de en grootste lake. Iets naar beneden had nog een beter zicht. Hier zag je de andere 3 blue lakes ook liggen. Wauw. Van de top naar de blue lakes was ook het gevaarlijkste stukje. Hele lose grond veel mensen gleden hier ook uit. Dit was deel van 300 meter... Gelukkig zonder schrammen beneden gekomen. Onder tussen ook de rotte eieren geur die in je neus kwam door de geisers. Daarna naar het 5de blue lake toe gelopen. Hierna was het nog 2,5 uur richting de parkeer plaats. Gelukkig waren hier ook weer trapjes. Het was nu 1 uur om 1:30 zou de eerste bus terug gaan. Gelukkig had ik mazzel dat alleen was, omdat nog 1 plaatsje vrij was en ze zochten 1 persoon. Na reis van uur terug mijn spullen ge pakt bij de Haka Lodges. Nu naar ander hostel in Taupo voor 2 nachten. Daar even lekkere douch genomen. 

Net nog wat boodschappies gedaan en nu lang uit op bed gesloopt. Als ik deze tocht moet vergelijken met de roys peak. Vond ik de roys peak zwaarder, omdat daar geen trappen waren. Het was echt schuinen weg omhoog. Hier waren veel trappen allen de laatste beklimming niet. Maar deze tocht was zo mooi. Dit ga je denk niet zo snel ergens anders vinden (foto’s zeker op Facebook)

4 Reacties

  1. Paul van Elk:
    16 februari 2018
    Mooi geschreven Brampie. 👍
  2. Irene kroes:
    16 februari 2018
    Wat geweldig en mooie foto,s . Dat zal je altijd bij blijven dit maakt je nooit meer mee .Ik ben trots op je .oma Irene xxx
  3. T. Bellaart:
    17 februari 2018
    Je verslagen zijn zo goed het is of we meelopen. Oma en Opa B xx😘🏃
  4. Petra:
    18 februari 2018
    Weer leuke verslagen Bram. Jeetje wat zie je veel zeg!!